حکومت عوض شده!؟

 

هرچه به پایان دولت دهم و شروع دولت یازدهم نزدیک می‌شویم، 

شاهد شروع حرکاتی هستیم که دربعضی مواقع این احساس به انسان دست می‌دهد که نکند عده ای احمق فکر کرده‌اند حکومت عوض شده!

و به نوعی ژست آزادی، پیروزی و شروع دوباره حقوق مدنی و... می‌گیرند.

قابل توجه برخی از الکی خوش‌ها:

اینجا، هنوزهم حکومت جمهوری اسلامی ایران، به رهبری امام خامنه ای(مدظله العالی) است. 

عده ای مرد هم هنوز هستند که جلوی جفتک زدن‌های شما را بگیرند پس زیاد احساس شادی نکنید و جنبه پیروزی در یک انتخابات دمکراتیک 4 ساله را داشته باشید.

در روزهای ابتدایی که خبر انتخاب شدن روحانی منتشر شد و طرفداران شعارهای ایشان به بهانه شادی به خیابان‌ها ریختند و شروع کردند به زیر سوال بردن ارزش‌های حاکم بر جامعه اسلامی و بعضی از خانم‌ها  به خاطراحساس آزادی مفرط، کشف حجاب کردند و بازار بزن وبرقص و... گرم بود پیش بینی اوضاع آتی دولت منتخب کار چندان سختی نبود، چون تنها چیزی که باعث رأی آوردن این بنده خدا شد، شعار آزادی رفیق قدیمی‌اش خاتمی و حمایت اقتصادی اکبر شاه بود وگرنه این فرد عرضه مدیریت خانواده خودش را هم نداشت چه رسد به کشوری با این عظمت.

این ماجراها گذشت، تا اینکه در این اواخر کار به دست عده‌ای سینماگرافتاد که شروع به جولان دادن کنند وبرای بازگشایی خانه سینما( شما بخوانید خانه فساد) که پلمپ آن را به نوعی نمادی از نافرمانی مدنی می‌دانند( دوباره حقوق مدنی، آزادی زنان و آشتی با ملت‌ها که منظور کدخدا آمریکاست و...شروع شد.) و با گذشت 2 سال از صدور حکم تعطیلی دائم تازه به یاد تجمع و مصادره غیرقانونی میکده افتادند چون بوی خوبی انگار به مشامشان رسیده است.(دوستان هر بویی که بوی تدبیر و امید نیست، شاید داشتند خر داغ می‌کردند.)

و در این اجتماع تنها 50 نفر از مجموع 2500 نفر عضو جامعه اصناف سینما حضور داشتند.

50 نفری که درطول فعالیت خانه سینما به اندازه کافی حق سایر اعضا را خورده و برده‌اند.

و وقتی پای کسی به نام علیرضا داوودنژاد (که به تازگی جایزه گرفته،آن هم به خاطر فیلم خواب آوری به نام کلاس هنر پیشگی که دولتی ها جایزه را نه به خاطر خود فیلم بلکه به خاطر تکریم بنیان خانواده به ایشان دادند!) درمیان باشد دیگر جای شکی برای اثبات رابطه این خانه فساد با عوامل ضد انقلاب مرتبط با خارج از کشور و حمایت از جریان فتنه و...باقی نمی‌ماند. گرچه افرادی همچون؛ اصغر فرهادی( که به بی‌غیرتی مشهور و اسکار بگیرشده به خاطر خوش رقصی و خوب دم تکان دادن)، پرویز پرستویی، پگاه آهنگرانی(تازه حسن فریدون ازش قدردانی کرده به خاطر تلاش درستاد انتخاباتی وتمام قد جلوش بلند شده)، هانیه توسلی و... هم در این تجمع حضور داشتند.

گرچه بعید نیست با آمدن دولت تسلیم وافول بازهم در خانه فساد باز شه!

در ضمن اخیراً سایت خبر آنلاین شروع به... کرده و خبر از حضور جک استرو برای مراسم تحلیف حسن فریدون داده، فقط امیدواریم که این خبر دروغ باشه چون اگه راست باشه کاسه صبر ما هم لبریز میشه و با گوجه گندیده و تخم مرغ به استقبال جک می‌ریم...

استراتژیست‌های کوچک

  

دوباره باز به یاد دوران کودکی و مدرسه افتادم، روزهایی که بزرگترین ناراحتی‌هایم در مقایسه با امروز بسیار شیرین و دلچسب  بود.

زنگ انشاء و موضوع‌های تکراری؛ تابستان خود را چگونه گذراندید؟ علم بهتر‌است یا ثروت؟ و...

در مدرسه به ما خیلی حرفها آموختند، وقت و‌عمر ما را پشت نیمکت‌های چوبی به راحتی به یغما بردند و ما کودکانه خوشحال و شاد بودیم به خاطر بزرگ شدن و وارد دنیای آدم بزرگ‌ها شدن و بی‌خیال روزهای پیش‌رو...

همیشه به ما می‌گفتند که باید انتخاب کنیم علم بهتراست یا ثروت؟ اما هیچ گاه به ما نگفتند که علم و ثروت هدف نیست و نقش ایمان به خدا از همه چیز بالاتر است، هیچ گاه به ما نیاموختند که بدون توکل بر خدا، عالم یا تاجر بودن ارزشی ندارد و اگر خدا از ما راضی نباشد، ما زندگی را باخته‌ایم وجاهل‌ترین و فقیرترین آدم روی زمین هستیم.

افق دید ما را کوتاه نگه داشتند و ما را مشغول دنیا کردند. ما را با نمره 20سرگرم کردند و دنبال نخود سیاه فرستادند!

نمی‌دانم، شاید از روی نادانی، نفهمیدند که چه جفایی در حق نسل جوان کشور خود کردند. ما دل خوش بودیم که در نظام جمهوری اسلامی درس می‌خوانیم اما در حقیقت در سر کلاس‌های زیست شناسی داشتیم داروین را پرستش می‌کردیم و در سر کلاس فلسفه، سقراط و افلاطون و ارسطو را پیامبر می‌خواندیم و شهید! و فقط در سر کلاس قرآن و دینی، یادمان می‌افتاد که مسلمانیم! و هنوز به خوبی، حرف امام خمینی(ره) را که در‌ابتدای کتابم به یادگار نوشته شده بود را به یاد دارم:

"امید من به شما دبستانی‌هاست." و من فقط از کودکی می‌خواستم طوری رفتار کنم که امیدش را ناامید نکنم!

امام خوبی‌ها، حال امیدهایتان چطوراست!؟

هنگامی که شنیدم استاد حسن عباسی کلاس‌های استراتژی برای کودکان را بنیان نهادند و شروع به‌ تربیت استراتژیست‌های کوچک کردند، بسیار خوشحال شدم و به یاد دوران مدرسه خودم افتادم و به یاد عمری که به سرعت گذشت و بنیان های فکری که بر اساس دیدگاه اومانیستی شکل گرفت و فرصت‌هایی که از دست رفت...

درس استراتژی برای کودکان که در مقطع ابتدایی و در مدرسه سروش از 2سال پیش به اجرا درآمد، نشان داد که چقدر کودکان ما تشنه این مطالب هستند و حکمت برای کودکان که تا قبل از این درسی فراموش شده بود چگونه توانسته بنیان‌های فکری کودکان را به درستی بنا کند و این سرمایه عظیم کشور را به مسیر حق راهنمایی نماید.

(سایت استراتژی برای کودکان به تازگی رونمایی شده است)

با آرزوی توفیقات روزافزون برای "استاد حسن‌عباسی" و تقدیر‌وتشکر به‌خاطر تلاش‌های شبانه روزی ایشان برای تربیت نسل جوان کشور، به امید روزی که بتوانیم زحمات ارزشمند ایشان را جبران نماییم.

استاد؛ خدا قوت